Jacy jesteśmy? Pogodni a może smutni? Radośni czy melancholijni? Optymiści czy pesymiści? Idealiści czy pragmatycy?

Ciężko jest opisać kogoś lub siebie w kilku słowach, ale w melancholijnym nastroju jestem dość często. Nawet kiedy mam powody do zadowolenia. Po prostu często mnie chwyta chęć na refleksje i przemyślenia. Czasami dość gorzkie. Może to też dlatego, że długo pamiętam urazy? Długo pamiętam i nie zapominam. Lubię się zemścić za swoją krzywdę. Zatem krótko:

1) radosny czy melancholijny, zamyślony? - melancholijny, zamyślony
2) optymista czy pesymista? - 60% pesymisty, 40% optymisty. Skąd takie dziwne proporcje? Ano radzę sobie i walczę, nie poddaję się. Pesymista wynika z postrzegania pewnych rzeczy i postaw w świecie jako bezsensowne i bezcelowe.
3) idealista czy pragmatyk? - pragmatyk, choć dążę w praktyczny sposób do realizacji marzeń
4) nie jestem zbyt towarzyski, ale mam krąg zaufanych osób na które mogę liczyć. Nigdy się na nich nie zawiodłem
5) komentuję otaczający mnie świat, piętnując pewne zachowania i "mieszając je z błotem".

Może ten post wyda wam się dziwny, ale bez przesady, nie jestem całkowitym ponurakiem. :P Może coś tam podkoloryzowałem niechcący (niestety człowiek postrzega świat subiektywnie), ale nie jest źle. :)