Cóż jeśli o mnie chodzi to... Też na początku w Władcy pierścieni podobali mi się bardziej dobrzy bohaterowie, ale nie stąd się bierze moje zamiłowanie do zła. Tkwi to w czymś innym i żeby dokładnie przypomnieć sobie co to jest musiałbym poddać się głębokiej refleksji. Na pewno ma to związek z grą Warlords Battlecry 2, bo to tam poraz pierwszy zagrałem złem. Czekaj, wróć "Tędy, nie nie tędy, już pamiętam, tędy. Zapomniałem..." A więc zaczeło się tak (tylko się nie śmiać!). Dostałem WBC2 na gwiazdkę, miałem ok 7 lat. Pomijając to że przeszłem trening, weszłem w potyczkę, stworzyłem bohatera - Minotaur i wtedy stało się, musiałem ustawić bitwę, ale to była moja 2 gra RTS nie umiałem za bardzo. więc ustawiłem wroga i do boju, rasy losowe bo nie wiedziałem jak ustawiać i mapa to samo. Nie umiałem grać... Ciągle przegrywałem aż tu nagle. Na mapie która teraz jest moją ulubioną, mam do niej wielki szacunek. ŻELAZNY KRZYŻ Wygrałem !ale nie tak po prostu już tłumaczę. Komputer wylosował mi rasę... Nieumarłych, która potem przez dłuższy czas była moją ulubioną(teraz zajmuije 2 miejsce) To właśnie w tej rasie nagle mnie olsniło. Zbudowałem wszystkie dostepne budynki(z 1 poziomu twierdzy)i nagle olsniło mnie że w głownym budynku jest możliwość ulepszenia go(tak wiem byłem idiotą ). Tak pierwszy raz wygrałem z SI (nie pamiętam jaki poziom trudnosci). Po tej rozgrywce postanowiłem zgłębić menu ustawiania potyczki, bo czułem że coś przede mną ukrywa i wtedy dopiero zacząłem grać na prawde. Dlatego mam dobre skojarzenia ze złem. Poza tym w prawie każdej grze narzucają nam dobro, mało gdzie możemy wybrać, albo być tylko złym. Dlatego gdy mam wybór jestem zły i nic tego nie zmieni. Pamiętam gre Władca Pierścieni Bitwa o Śródziemie 2 tzn. jak najszybciej przejść samouczek o potem szybko potyczka i pojedynek mordor vs gondor.(nie muszę chyba mówić kim byłem) Sory za błędy jak jakieś mam ale pisałem w miare szybko, bo zycie ucieka Poprawię jak najszyciej teraz nie mam czasu.

Ostatnio edytowany przez blazenek (2011-03-10 22:47:51)

To było wyzwanie, bo w swojej przynależności siedzę już parę lat.

Tak, tak, Kiar mnie zaczyna lekko rozczarowywać. Liczę, że to tylko osłabienie wiosenne.

Co do samego bycia dobrym: ludzie są jacy są. Co z tego, że jeżeli jesteś bogaty i pomagasz biednym? Myślisz, że oni zrobiliby dla ciebie to samo? Jesteś kupcem, ludzi dotknęła katastrofa, sprzedali ci wcześniej swoje towary a teraz ty wyciskasz z nich ostatnie grosze. Oni na twoim miejscu zrobiliby to samo. Zło przede wszystkim stawia siebie na pierwszym miejscu. Egoizm jest naturalną częścią człowieka, a świat jest okrutny. Wychodzi z tego, że zasady tej pięknej gry zwanej życiem też są okrutne. Postępujesz zgodnie z nimi - żyjesz. W przeciwnym wypadku czeka cię gorzkie rozczarowanie. Pieniądze nie dają szczęścia? Możliwe, ale możesz za nie kupić coś co ci szczęście da. Czyń bliźniemu co tobie niemiłe, jeśli nie chcesz by on uczynił tobie coś niemiłego. Jeżeli ktoś uderzy cię w policzek to spraw, by nie był w stanie zrobić tego ponownie. Wykorzystuj każdą okazję, by zdobyć pieniądze/wpływy/artefakty. Jeżeli zdobyłeś władzę, to znaczy że sobie na nią zasłużyłeś i możesz w pełni korzystać ze swego stanowiska (nawet poza prawem, ale bardzo ostrożnie i nie przesadzać). + wszelkie zasady czego nie robić gdyby się było Złym Lordem.

To co napisałem powyżej to kompilacja najważniejszych zasad jakimi się kieruję tworząc postać w jakiejś grze RPG. Dla mnie ważny jest klimat, samo rozwinięcie skrótu mówi wszystko. W podstawowych założeniach jest praworządna zła. Następnie je poszerzam. Ostatecznie bawię się miodnie. Na pewno też masz własne zasady przy tworzeniu swojej własnej postaci by mieć "wczuwkę". Oczywiście w realu jestem całkowicie normalnym facetem. (wiem, wątpisz w to)

Z "Władcy Pierścieni" to z członków Drużyny Pierścienia najbardziej lubię Gandalfa i Gimlego. Ten pierwszy wykazuje się wielką mądrością i potęgą. Jest trochę porywczy przy czym rozważny. No i ma ciekawe poczucie humoru. Gimli podobnie, po prostu jakoś nie można go nie polubić, a kreacja filmowa też swoje robi. Reszta to lamki. Aragorn i Legolas są ofiarami pairingu na YouTube, a Frodo i Sam mniej więcej podobnie. Merry i Pippin... Hmm, kto to taki? Zostaje Boromir, który w sumie był dość poczciwym gościem a jak się okazuje to on jako jedyny zginął z całej Drużyny (no Gandalf też zginął ale w wyniku "divajn interwenszyn" Iluvatara tudzież Valarów powrócił do życia)

Oczywiście jak dobrze wiemy, Zachód ostatecznie wygrał, a Pierścień znalazł się na ręku Saurona. (a tak w ogóle to zamierzam sobie Jedynego zamówić http://www.jubileo.pl/Poz%C5%82acany-pi … y-282.html ) 

Elfy Sapkowskiego są jak każda rasa kontrowersyjne. Ja odczułem ich jako rasę z wielkim przerostem ego. Swoją wyniosłością i dumą próbują ukryć swoją nędzę i głęboką nienawiść do ludzi (mimo że sprawiają wrażenie jakby obchodziło ich to tyle co zeszłoroczny śnieg). Przynajmniej takie odczucie było w opowiadaniu z "Ostatniego Życzenia" o ile dobrze pamiętam "Kraniec Świata". Potem bohaterka elfów prowadząca ich na rzeź, prawie całą młodzież, a elfy nie były zbyt płodne. Wychodzi na to, że elfy są rasą wymierającą. Grałem też w grę "Wiedźmin". Nie będę pisał na forum spojlerów, ale można wybrać strony konfliktu np. stronę elfów, ale nawet zwycięstwo po ich stronie nie rozwiązuje ich problemów. Czyli w każdym przypadku mają przerąbane.

Od Paoliniego to ja chyba tylko Broma i Galbatorixa polubiłem. Sam film marny, naprawdę marny. Chyba jedynymi aktorami na poziomie byli Jeremy Irons (Brom) i ten pan co Galbatorixa zagrał. Czekam na zakończenie książki, gdzie Eragon zabije tego ciotę Murtagha, a następnie Galba w końcu ruszy zadek i zrobi buntownikom jesień średniowiecza z tyłków. Wiem, jednak że nie ma co na to liczyć. Zrobię zakończenie alternatywne, które będzie lepsze niż sama książka.